1.Муъмин Қаноат. Як чаман сухан.Бозор Собир. Шохи Қалам. Лоиқ Шералӣ. Забони дил.-Душанбе, «Адиб»,2020,480 саҳ.
Дар ин ҷилд мунтахаби ашъори сутунҳои шеъри муосири Тоҷикистон- Муъмин Қаноат, Бозор Собир ва Лоиқ Шералӣ пешкаши алоқамандони шеъру тарона мегардад. Умедворем, ки бори дигар хонандаи соҳибзавқро ҷалбу мафтун намуда,дар вуҷудаш беҳтарин эҳсоси инсонӣ-меҳру садоқат, ишқу вафо, ватанпарварию миллатдӯстӣ бармеангезанд.
2.Мавлоно Ҷалолуддини Балхӣ. Сесад ғазал.- Душанбе: Ирфон, 2023.-324 саҳ.
Китоби мазкур сесад ғазали орифонаи Мавлоно Ҷалолуддини Балхиро дар бар мегирад,ки ин гулчини атрогин машоми хонандагони гиромӣ ва ҳаводорони каломи сеҳрофарин ва ишқу ирфонро тозаву муаттар месозад.
3.Муртазо Мушфиқ Козимӣ. Теҳрони махуф.-Душанбе:«Ирфон», 1962.-323 саҳ.
Нависандаи Эрон Муртазо Мушфиқ Козимӣ дар романи «Теҳрони махуф»,ки солҳои 30-ум навишта шудааст,ҳаёти разилонаи табақаҳои дарборӣ ва аристократияи Эронро тасвир карда, дар он шароит чӣ навъ поймол карда шудани ҳуқуқи занон ва ишқи поки ҷавононро баён менамояд. Роман ба забони тоҷикӣ дуюм бор чоп мешавад.
4. Ҷомеъ ул-ҳикоёт (ҷилди 1).Душанбе, «Адибиёти бачагона», 2021.-448 саҳ.
Ҷомеъ ул-ҳикоёт ин маҷмӯаи достону ҳикояҳо ва қиссаҳои пандомезу шавқовару дилчаспе мебошанд, ки ба шакли як китоб гирд оварда шудаанд.
5. Афсонаҳои халқи тоҷик. (Аз рӯйи нусхаи Раҷаб Амон).- Душанбе: Ирфон, 2024.-304 саҳ.
Ин маҷмӯа аз 70 афсонаи тамсилӣ ва панду андарзии ниёгонамон, кӣ ҳамчун ганҷинаи безавол ба мо расидааст,мураттаб шудааст.
Умедворем,ин афсонаҳо дар роҳи тарбия ва беҳтар намудани ахлоқу одоби насли наврас таъсири мусбии худро гузошта, онҳоро дар рӯҳияи мардонагиву ватанпарварӣ тарбият хоҳад кард.
6. Қасас-ул-анбиё.-Душанбе: «Ориёно». 1981.-397 саҳ.
Қасас-ул-анбиё хонотарин ва ҷолибтарин китобест, кӣ аз рӯзгори пайғамбарон ҳикоят мекунад. Ҳама пайғамбарон ваҳйи Худовнд бар ростиву дурустӣ ва некиву покӣ гирифта, онро бар умматони худ талқин намудаанд. Асар баробари қимати таърихӣ доштан саршори панду андарзҳои тарбиявию ахлоқӣ низ мебошад.
